Komentarze: 11
bo to mnie już męczy.
i nie mam siły dłużej tego przetrzymać.w sobie.
nie będę już dłużej.nie wytrzymam.
nie ma na to szansy.nadzieji.niczego.
ej nie ma.
posłuchaj...już nie jestem małą dziewczynką.gówniarą z podstawówki.już wiem co to jest życie.jak z tego korzystać.co robic a czego nie.wiem czego chcę i do czego dąże.i nie mów mi co maa m robić.nie pouczaj mnie do cholery.nie wchodz z butami w moje życie.prosze cie..oszczędz mi chociaz tego.chociaz...chociaz...prosze.
moje cechy mogą cię ranić.mogą sprawiać ci przyjemność.moga wprawiać cie w zdenerwowanie.moga cie dołować.moga budzic twój podziw.wiem.ja to naprawdę wiem.i nie mów mi ze 'jak byłas mała byłas inna'...nie pytaj 'kto ma na mnie taki wpływ'...nie pouczaj słowami 'nie powinnas.nie wolno ci.nie rób tego.rób to.' po prostu weź mnie zostaw.samą sobie.sobie.ewentualnie jemu.ale zostaw.no.
czy nie widzisz ze mnie to cholernie boli?czy dalej musisz patrzec na mnie z taką ironią?czy warto?czy sądzisz ze bedzie z tego pożytek?czy ty w ogóle wiesz co robisz?czy zastanowiłeś sie nad tym co robisz?
c z ł o w i e k u...ej.
'to juz jest koniec.nie ma juz nic.jestesmy wolni.mozemy isc...' człowiek..niewinny.chamski.kochany.wyjechał bez słowa.pojechał co całości.olał bezczelnie.zarzucił szczerością.oszukał lekko i przyjemnie.zdradził z lekką nutką miłości.i pokochał mocno.jak nigdy.dotychczas...
ej.czy nie czujesz jak tu śmierdzi?